شاخصه‌های رشد کودک بر اساس منظومه رشد

هسته پژوهشی قرآن و روانشناسی دانشگاه تهران در راستای پیگیری مطالبات مقام معظم رهبری در حوزه اسلامی سازی علوم انسانی، سلسله نشست هایی را با حضور استادان دانشگاه و حوزه برگزار می کند.

بنا بر این گزارش، نشست «معرفی منظومه رشد بر اساس مستندات قرآنی»، امروز، 28 خردادماه در دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران برگزار شد.

همچنین، نشست «شاخصه های رشد کودک بر اساس منظومه رشد» با سخنرانی «هادی بهرامی»، عضو هیت علمی دانشگاه تهران و «احمدرضا اخوت»، متخصص روانشناسی اسلامی، سه شنبه، 4 تیرماه در دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران، اتاق شورا برگزار می شود.

این گزارش می افزاید: مقام معظم رهبری در سال 1393 در دیدار با استادان دانشگاه ها لزوم تحول علوم انسانی را مورد تاکید قرار دادند و فرمودند: «مسئله‌ى دیگر هم مسئله‌ى علوم انسانى است، که از مدتى پیش این مطلب را مطرح کردیم؛ دلایل این کار هم مکررا گفته شده. حقیقتا ما نیازمند آن هستیم که یک تحول بنیادین در علوم انسانى در کشور به‌وجود بیاید. این به معناى این نیست که ما از کار فکرى و علمى و تحقیقىِ دیگران خودمان را بى‌نیاز بدانیم - نه، برخى از علوم انسانى ساخته‌وپرداخته‌ى غربى‌ها است؛ در این زمینه کار کردند، فکر کردند، مطالعه کردند، از آن مطالعات باید استفاده کرد - حرف این است که مبناى علوم انسانى غربى، مبناى غیرالهى است، مبناى مادّى است، مبناى غیر توحیدى است؛ این با مبانى اسلامى سازگار نیست، با مبانى دینى سازگار نیست. علوم انسانى آن‌وقتى صحیح و مفید و تربیت‌کننده‌ى صحیح انسان خواهد بود و به فرد و جامعه نفع خواهد رساند که براساس تفکّر الهى و جهان‌بینى الهى باشد.»

منبع: خبرگزاری شبستان

درونگرایی چیست؟

فرد درونگرا کسی است که محیط های آرام و کم تنش را ترجیح میدهد. از خصوصیات درونگرایی این استکه آنها از تعاملات اجتماعی خسته میشوند و با گذراندن زمان خود در تنهایی و آرامش انرژی خود را باز می یابند.

دلیل عمده این امر آن است که مغز درونگرایان دشوار تر از برون گرایان به پیام های عصبی پاسخ میدهد.

به عبارت دیگر درونگرایی مادرزادی میباشد.

درونگرایی چیست؟

درونگرایی فرایند رفتاری است که با تمرکز بیشتر فرد بر احساسات درونی بجای عوامل خارجی، نمود پیدا میکند.

افراد درون گرا و برون گرا اغلب در تضاد با یک دیگر بنظر می آیند اما واقعیت این است که اکثر افراد در میانه این دو حالت بسر میبرند.

با وجود اینکه حدو ۲۵ تا ۴۰ درصد از جامعه را درونگرایان تشکیل میدهند اما همچنان ابعاد ناشناخته زیادی راجع به این نوع از شخصیت وجود دارد.

البته لازم به ذکر است که:

درونگرایی با اضطراب و خجالت کشیدن در جمع متفاوت است

یک فرد درونگرا چگونه فردی است؟

درون گرایی از ویژگی های شخصیتی است که در نظریه های مختلف مربوط به شخصیت به آن پرداخته شده است.

افراد درونگرا دوست دارند سرشان در لاک خودشان باشد یا تمرکز بیشتر بر افکار، عواطف و احساسات خود را به پیگیری مسائل خارجی ترجیح میدهند.

به نظر میرسد که معمولا درونگرایی به اندازه برون گرایی هیجان انگیز باشد

درونگرایی به یک بستر شخصیتی منتهی میشود در حالیکه برون گرایی بستری دیگر را ارائه میکند.

اصطلاح درونگرایی و برونگرایی برای اولین بار توسط کارل جانگ استفاده شد و بعدها بعنوان مرکزیت نظریات دنباله داری درباب شخصیت همچون نظریه ۵ بزرگ تثبیت شد.

درونگرایی یکی از چهار مبحث شناخته شده در شاخص گونه های شخصیتی میربریج نیز میباشد.

طبق نظریات مختلف مربوط به شخصیت انسان، هر فرد مقداری درونگرایی و برون گرایی برخوردار است در حالیکه افراد ترجیح میدهند به یکی از این دو سوق پیدا کنند

درونگرایان بر خلاف برون گرایان که از تعاملات اجتماعی انرژی میگیرند، سکوت و خویشتن داری را ترجیح میدهند.

درونگرایان معمولا پس از گذراندن زمان در یک جمع یا مهمانی نیاز دارند زمانی را تنها سپری کنند تا انرژی خود را بازیابند.

درونگرا بودن به چه معناست؟

رایج ترین تعریفی که از یک درونگرا موجود است این است که فرد دورنگرا فردی است که حضور در جمع را خسته کننده یافته و با تنها بودن انرژی خود را احیا میکند.

اما تعریف درونگرایی به همینجا ختم نمیشود.

هر فرد با یک خلق و خوی ذاتی متولد میشود، سرشتی که از طریق آن انرژی میگیرد و با جهان خود ارتباط برقرار میکند.

درونگرایی و برون گرایی خوی ذاتی هستند

درون گرایی یا برون گرایی شما تا حد زیادی از ژن شما برخواسته است یعنی مادرزادی است.

با این وجود، تجربیات زندگی همه ما را شکل میدهد، اگر سکوت و تاملات فکری شما از سوی خانواده، معلم و سایرین تشویق شده باشد، شما نیز این شخصیت را در خود تثبیت شده خواهید یافت.

اما اگر بابت این شکل از رفتار، مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشید یا به شما گفته باشند که سر از لاک خود بیرون بیاورید ممکن است از بودن در جمع ها وحشت داشته باشید و یا گمان کنید مجبورید تظاهر کنید شخصیت دیگری دارید.

باید بدانید که خوشبختانه برای کارکردن روی چیزهایی که شما را به عقب میراند همچنان دیر نیست

تفاوت افراد درونگرا با هم

بدیهی است که همه درونگرایان شبیه به هم نیستند.

برخی از درونگرایان ممکن است به زمان کمی تنهایی نیاز داشته باشند و بتوانند مدت زیادی در جمع بودن را تحمل کنند.

برخی نیز به سرعت طاقتشان تمام شده و به زمان زیادی خلوت کردن احتیاج دارند.

این میزان تحمل در هر فرد با دیگری متفاوت است و بسیاری از درونگرایان در حدی میانه از آن قرار دارند.

بهرحال دیر یا زود هر فرد درونگرا عادت خماری درونگرایانه را که به معنای نیاز به فاصله گرفتن کامل از مردم و محیط های شلوغ است را تجربه میکند.

این حالت میتواند بمعنای خستگی، عدم تمرکز و حتی بدخلقی فرد باشد.

این حالت مانند آن است که مغز شما تمام انرژی درونی خود را مصرف کرده باشد و چیزی از آن باقی نمانده باشد.

آیا درونگرایان خجالتی هستند؟

برخی از درونگرایان خجالتی اند و برخی نیستند.

این شاید شاید مسئله ای باشد که بیشتر مواقع راجع به ان سوتفاهم بجود می آید.

واقعیت این است که خجالتی بودن و درونگرا بودن کاملا باهم متفاوتند

خجالتی بودن به معنای آن است که شما در محیط های اجتماعی دستپاچه و بسیار خودگاه باشید.

تمام درون گرایان و برون گرایان ممکن است ای خصیصه را داشته باشند و اینگونه نیست که تمام برونگرایان به راحتی با غریبه ها ارتباط برقرار کنند.

درون گرا بودن به معنای آن است که تعاملات اجتماعی شما را خسته میکند.

ممکن است اصلا مضطرب یا خجالتی نباشید.

در واقع بسیاری از درونگرایان تا زمانی روابط اجتماعیشان معنادار باشد از لذت هم میبرند.

برخی از آنها نیز ممکن است متعادل یا حتی برونگرا تلقی شوند.

اما از آنجا که بالاخره این محیط شما را خسته میکند، احتمالا ازگذراندن وقت اضافه در اجتماع خودداری میکنید.

استقامت اجتماعی را مانند دویدن در نظر بگیرید

اگر برون گرایان دوندگان ماراتون باشند، درونگرایان دوندگان دو سرعت اند.

این به آن معنا نیست که درونگرایان دویدن ( ارتباطات اجتماعی) را دوست ندارند، این فقط به آن معناست که باید انرژی خود را حفظ کنند.

۵ باور عامه درباره درونگرایان

متاسفانه بسیاری از مردم به طور کامل نمیدانند که درون گرا بودن به چه معناست.

آنها اغلب درون گرایی را با خجالتی بودن، افسردگی یا جامعه گریزی یکی میدانند.

هنگامی که درونگرایان به سکوت فرو میروند دیگران آنان را به اشتباه به عصبانیت یا عدم توجه و علاقه متهم میکنند.

زمانی که وقت خود را در تنهایی سپری میکنند آنان را ضد اجتماع یا خود خواه تلقی میکنند.

این سوء برداشت ها برای بیشتر درونگرایان با واقعیت فاصله ای ندارد.

۵ باور اشتباه در مورد درونگرایی

در اینجا با پنج مورد از بدترین کلیشه های مربوط به این مسئله آشنا میشویم.

درونگرایان غیر اجتماعی هستند

غیر اجتماعی بودن نیزمانند خجالتی بودن، با درون گرایی کاملا متفاوت است.

در واقعا بسیاری از درونگرایان میتوانند در موقعیت های اجتماعی بسیار هم جذاب باشند.

در واقع ۶۰ درصد از وکلا را درونگرایان تشکیل می دهند وکالت که مستلزم اعتماد به نفس بالا برای صحبت در محضر دیگران می باشد.

درونگرایان از مردم متنفر هستند

کم حرفی درونگرایان معمولا باعث سوء برداشت میشود.

مردم معمولا آن را نشانه ای از این میبینند که فرد از انان خوشش نمی آید.

در حقیقت کاملا برعکس است. درونگرایان از پاسخ های کوتاه دادن اجتناب میکنند چرا که میدانند ما آنرا غیرمودبانه میدانیم.

درونگریان به دنبال ارتباط عمیق تری میان خود و طرف صحبت خود هستند.

درونگرایان گستاخ هستند

بله، اگر انرژی اجتماعی یک درون گرا تمام شود ممکن است اندکی تلخ مزاج و عصبی شود.

اما این ریشه در گستاخی ندارد و اگر به آنها زمان بیشتری برای تجدید انرژی در تنهایشان بدهیم، شاهد رفتار بسیار دوستانه تری از آنان خواهیم بود.

درونگرایان نیاز به درمان دارند

درونگرایی بخشی از شخصیت شماست و میتواند سرچشمه ای از نبوغ در شما باشد.

انسان زمانی در بهترین حال خود بسر میبرد که طبیعت خود را با آغوش باز بپذیرد و آنرا منبعی از قدرت بداند.

درونگرایان معمولا آرزوی برونگرا بودن را ندارند

مسلما افراد با ویژگی درونگرایی به قابلیت سریع فکر کردن و وفق پیدا کردن برونگرایان در موقعیت های اجتماعی رشک میبرند.

اما آنان از بودن در عالم درون خود نیز لذت بسیاری میبرند.

درونگرایان توانایی های متعددی دارند که در طبیعت برونگرایان یافت نمیشود و آنان این توانایی ها را به دنیای بیرون مبادله نمیکنند.

علائم و نشانه های درونگرا بودن

برای هر فرد درونگرایی منحصر به فرد است، اما نشانه هایی هست که گویای درونگرایی فرد میباشد.

در اینجا به ۱۳ مورد از ویژگی های درونگرایی اشاره میکنیم :

از گذراندن وقت خود در تنهایی لذت میبرید

برخی از درونگرایان از گذراندن وقت در جمع لذت میبرند اما همه آنها سپری کردن زمان در انزوا را لذتبخش میابند.

اگر گذراندن زمان در تنهایی برای شما روح بخش و انرژی بخش است شما احتمالا درونگرا هستید

برخی تعاملات اجتماعی خاص حوصله شما را بسر میبرد

ممکن است همه تعاملات اجتماعی به یک اندازه روی شما تاثیر نداشته باشد.

ولی افراد جدید، جمع های شلوغ و محیط های پر سر و صدا احتمالا به سرعت طاقت شما را تمام میکند.

هنگامی که مدت زیادی در این محیط ها میمانید حالت بهم ریختگی یا به عبارت دیگر خماری درونگرایانهسراغتان می آید.

بهترین کارکرد را در تنهایی دارند

از نشانه های درونگرایی این است که به ندرت در محیط های شلوغ می توانند کار کنند.

آنها هرچه منزوی تر باشند توانایی تمرکز و انجام کار بیشتری را دارند

شما بعنوان یک درونگرا ممکن است در تنهایی خلاق تر و متمرکز باشید یا از بازده عملی بیشتری برخوردار باشید.

این بدان معنا نیست که نمیتوانید کار تیمی انجام دهید بلکه به معنای این است که محیط های آرام را برای کار ترجیح می دهید.

در یک دفتر کار جمعی هدفون های مسدود کننده سروصدا یاری دهندگان شما هستند.

دوستان صمیمی اندک را به جمع های شلوغ ترجیح می دهید

این باور عامه در مورد درونگرایی وجود دارند که درونگرایان تعاملات اجتماعی را دوست ندارند.

شما ممکن است از صحبت با چند دوست صمیمی در تمام طول شب لذت ببرید و حتی مانند یک برونگرا بنظر برسید.

به هر دلیلی اینگونه تعاملات به اندازه تعاملات اجتماعی دیگر شما را عذاب نمیدهد.

اما به محض این که وارد یک مهمانی و جمع شلوغ شدید می دانید که بعد از مدتی از آن خسته خواهید شد.

منبع: درونگرایی چیست؟

بررسی منطقی عشق امکان پذیر است؟

خب سلام دوستان عزیز و همراه وبلاگ من. 

هدف روانشناسی عشق چیست؟

فی نفسه روانشناسی سعی میکنه موضوعات و علمی و منطقی بررسی کنه چون هدفش در واقع تحلیل اونها هست و تحلیل باید با استدلال همراه باشه.

به همین خاطر روانشناسی بیشتر مسائل اطراف ما را تحلیل میکند.

به همین دلیل رفتارمان در شرایط مختلف را بررسی و تحلیل میکند و در نتیجه به جایی میرسیم که برای خیلی از موضوع دستورالعمل داریم.

روانشناسی عشق هم به همین موضوعات ربط داره.

عشق باید در بیشتر موارد با منطق و استدلال جلو بره نه با احساسات چون بر زندگی ما خیلی تاثیر داره و میتونه تحت شعاع قرارش بده.

خیلی مواقع ما دچار سوتفاهم میشیم و فقط فکر میکنیم وارد رابطه عاشقانه شدیم در صورتی که اصلا اینطور نیست.

میتونه به خاطر نیاز جنسی، احساسات لحظه ای و خیلی چیزهای دیگه باشهکه به عشق ورود کردیم.

به همین خاطر باید برای عشق هم دستوالعمل داشته باشیم.

یعنی اول از همه خودمان را بشناسیم و بعد بدانیم دنبال چه نوع عشقی هستیم.

یعنی باید شخصیت خودتون و بشناسید و بدانید چه فردی هستین.

این میشه بحث منطقی عشق.

اگر این نسائل را خوب متوجه شدین شما آماده اید تا آزادانه عاشق شوید.