روانشناسی بالینی (روانشناسی بالینی به انگلیسی = Clinical psychology) شاخه ای از علم روانشناسی و مربوط به ارزیابی و درمان بیماری های روانی، رفتارهای غیر طبیعی و مشکلات روانپزشکی است. رشته روانشناسی بالینی علم روانشناسی را با درمان مشکلات پیچیده انسانی ادغام می کند. ما در سایت ویکی روان افتخار همکاری با تعداد زیادی روانشناس بالینی از سراسر کشور را داریم.
منبع مطلب : رشته روانشناسی بالینی چیست ویکی روان
این انتخاب هیجان انگیز برای افرادی است که به دنبال یک زمینه چالش برانگیز و جالب هستند.
در این مطلب سایت ویکی روان به موضوعات زیر پرداخته می شود:
روان شناسی معاینه، تشخیص، درمان و جلوگیری از اختلالات ذهنی است.
در جواب به این سوال که روانشناسی بالینی به چه معناست باید گفت:
این گونه روانشناسان در مراکز درمانی کار میکنند اما پزشک نیستند، به همین خاطر نباید روانشناسی بالینی تجویز دارو کند.
در معرفی رشته روانشناسی بالینی باید بگوییم که:
نتایج اولیه در زمینه رشته روانشناسی بالینی شامل زحمات بسیار زیگموند فروید، روانشناس اتریشی است.
او یکی از اولین افرادی بود که بر این ایده تمرکز داشت که بیماری روحی چیزی است که می تواند با صحبت با بیمار (گفتار درمانی) درمان شود
این به معنای توسعه رویکرد درمان گفتاری او بود که اغلب به عنوان اولین کاربرد علمی روانشناسی بالینی مطرح می شود.
لینکلن ویتمر، روانکاو آمریکایی اولین کلینیک روانشناسی را در سال ۱۸۹۶ با تمرکز ویژه ای بر کمک به کودکان که معلولیت های یادگیری را بر عهده داشت (روانشناسی تربیتی) افتتاح کرد.
همچنین Witmer اولین بار در سال ۱۹۰۷ واژه ” روانشناسی بالینی ” را تعریف و معرفی کرد.
ویتمر، شاگرد سابق ویلهلم ونت، روانشناسی بالینی را “مطالعه افراد با مشاهدات یا تجربیات با هدف ارتقای تغییر” تعریف کرد.
امروزه روانشناسی بالینی یکی از محبوب ترین حوزه ها و بزرگترین منطقه استخدامی در رشته روانشناسی است
تا سال ۱۹۱۴، ۲۶ کلینیک دیگر که به فعالیت روانشناسی بالینی اختصاص داده شده بود در ایالات متحده تاسیس شد و شروعی بود برای گسترس رشته روانشناسی بالینی در سطح جهان.
روانشناسان بالینی غالباً در بیمارستانها، بخش خصوصی (دفاتر مشاوره و کلینیک ها) یا نهادهای دانشگاهی کار میکنند.
آنها روشهای عملی و رویکردهای نظری متعددی را فرا گرفتهاند.
برخی از آنان در درمان اختلالات روانی خاصی تخصص دارند.
درمان بعضی از جدیترین اختلالات روانی از قبیل اسکیزوفرنی و افسردگی بر عهده روانشناس بالینی است.
روانشناس بالینی علاوه بر کار کردن با بیماران، باید سابقه و پرونده معاینه، تشخیص و اهداف درمانی بیمار را نگهداری کند
این پرونده به پیگیری روند پیشرفت درمان کمک میکند.
جالب است بدانید روانشناسی بالینی به انواع مختلف تقسیم می شود و همین حاکی از اهمیت زیاد آن است.
در زیر به لیستی از انواع روانشناسی بالینی پرداخته شده است:
هر چند برخی افراد با مدرک کارشناسی ارشد نیز به کار میپردازند اما اغلب فرصت های شغلی و بازار کار روانشناسی بالینی نیازمند مدرک دکتری در روان شناسی بالینی میباشند.
در برخی از دوره های تحصیلات تکمیلی روان شناسی بالینی، فارغ التحصیلان رشتههای دیگر هم پذیرفته میشوند اما توصیه ما تحصیل در رشته روانشناسی است.
امّا غالباً توصیه میشود که دانشجویان قبل از شروع دوره تحصیلات تکمیلی در روان شناسی بالینی، مدرک کارشناسی خود را در رشته روانشناسی بگیرند.
به طور کل بازار کار روانشناسی بالینی خوب است، فاغ التحصیلان می توانند در مقاطع تحصیلی بالا علاوه بر کارهای تحقیقاتی یا انجام انواع مشاوره روانشناسی به تدریس در مراکز آموزشی نیز مشغول شوند.
در ایالات متحده آمریکا، روانشناسان بالینی معمولا در رشته روانشناسی مدرک دکترای میگیرند و در زمینه های بالینی آموزش می بینند.
الزامات آموزشی برای کار در روانشناسی بالینی بسیار دقیق است
دو نوع مختلف از مدرک در دسترس وجود دارد:
به طور کلی در Ph.D. برنامه ها بر روی تحقیق تمرکز می کنند.
در حالی که Psy.D. برنامه ها تمرین گرا هستند و با مراجعین در ارتباطند
بعضی از دانشجویان همچنین ممکن است برنامه های تحصیلات تکمیلی را ارائه دهند که دارای مدرک فوق لیسانس در روانشناسی بالینی باشند.
پس از اتمام برنامه آموزشی فارغ التحصیل معتبر، روانشناسان بالینی آینده نگر باید یک دوره آموزش تحت نظارت و یک معاینه را نیز تکمیل کنند.
روانشناسان بالینی اغلب در محیط های پزشکی، خصوصی و یا در موقعیت های دانشگاهی در دانشگاه ها و کالج ها کار می کنند به همین خاطر بازار کار روانشناسی بالینی بسیار گسترده است
برخی از روانشناسان بالینی به طور مستقیم با مشتریان، اغلب کسانی که از انواع مختلف و اختلالات روانپزشکی رنج می برند، کار می کنند.
شما هم می توانید با این دست متخصصین در بخش مشاوره روانشناسی سایت ویکی روان به صورت صوتی و تصویری در تماس باشید.
خیلی از روانشناسان بالینی ممکن است در بخش خصوصی کار کنند که خدمات سرپایی کوتاه مدت و بلند مدت را برای مشتریانی که نیاز به کمک به مقابله با اضطراب روانی دارند، ارائه می دهند.
همانطور که گفتیم برخی از روانشناسان بالینی در حالات دیگر، انجام تحقیقات، آموزش در سطح دانشگاهی و ارائه خدمات مشاوره ای کار می کنند.
روانشناسان بالینی که به عنوان روانپزشکان کار می کنند اغلب از روش های درمان متفاوت در هنگام کار با مشتریان استفاده می کنند.
در حالی که برخی از پزشکان بر روی چشم انداز درمان بسیار متمرکز هستند، بسیاری از آن ها را به عنوان یک رویکرد الگویی معرفی می کنند.
این شامل طراحی روش های مختلف نظری برای ایجاد بهترین طرح درمان برای هر مشتری است.
روانشناسان بالینی نیاز به مهارت بسیار زیادی در ارتباطات انسانی دارند.
داشتن خلاقیت و ابتکار در انتخاب رویکردها و برنامههای درمانی نیز اهمیت بسزایی دارد.
اگر از علاقه خود نسبت به روانشناسی و کار به عنوان یک روانشناس بالینی مطمئن نیستید سراغ رشته روانشناسی بالینی، نروید.
کار به عنوان یک روانشناس بالینی دارای معایب زیادی است، البته منظور از معایب سختی کار است چون کسی که عاشق روانشناسی و مشاوره باشد این کار را با علاقه زیاد انجام میدهد.
این دیدگاه از کار زیگموند فروید، روانکاوی است که معتقد است که ذهن ناخودآگاه نقش مهمی در رفتار ما دارد.
روانشناسانی که از درمان روانکاوی استفاده می کنند ممکن است از تکنیک هایی مانند ارتباط رایگان برای بررسی زیرساخت های مشتری، انگیزه های ناخودآگاه استفاده کنند.
این رویکرد به روانشناسی بالینی از مکتبهای رفتاری و شناختی اندیشه توسعه یافته است.
روانشناسان بالینی که از این دیدگاه استفاده می کنند، در مورد چگونگی تعامل احساسات، رفتارها و افکار مشتری کار می کنند.
همچنین درمان شناختی-رفتاری (CBT) غالبا روی تغییر دادن افکار و رفتارهایی است که به اختلال روانی کمک می کند.
این رویکرد به روانشناسی بالینی از کار متفکران انسانی مانند آبراهام مازلو و کارل راجرز رشد کرد.
این دیدگاه مشتری را به صورت یکپارچه تر بررسی می کند و بر روی چیزهایی مانند خودکفایی تمرکز می کند و به مردم کمک می کند پتانسیل کامل خود را درک کنند.
بدون هیچ شکی روانشناسی بالینی یکی از محبوب ترین زمینه های علم روانشناسی است
اما قبل از اینکه تصمیم بگیرید که آیا این منطقه برای شما مناسب باشد، مهم است که منافع خود را ارزیابی کنید.
اگر از کار با افراد لذت ببرید و بتوانید با استرس و تعارض رفتار کنید، روانشناسی بالینی ممکن است انتخاب خوبی باشد.
زمینه رشته روانشناسی بالینی به لطف نیازهای متغیر جمعیت و تغییرات در رویکرد کشور به سیاست های بهداشتی، رشد و تکامل خواهد یافت.
اگر شما هنوز مطمئن نیستید که آیا روانشناسی بالینی برای شما مناسب است، این خودسنجی حرفه ای روانشناسی ممکن است کمک کند.
میتوانید در انجمن گفتگوی روانشناسی به ایجاد بحث و گفتگو با دیگران کاربران بپردازید.
آشنایی با روانشناسی بالینی در دوران جنگ جهانی اول بیشتر شد، زیرا تاثیرات آن بیشتر در حین جنگ و بر روی سربازان نمود پیدا می کرد.
در سال ۱۹۱۷، انجمن آمریکایی روانشناسی بالینی تاسیس شد
اگر چه تنها دو سال بعد با تاسیس انجمن روانشناسی آمریکا (APA) جایگزین شد.
در طول جنگ جهانی دوم، روانشناسان بالینی در کمک به درمان آنچه که پس از آن شناخته شده به عنوان شوک پوسته، که در حال حاضر به عنوان اختلال استرس بعد از سانحه شناخته می شود پرداختند.
این تقاضا برای متخصصان برای درمان بسیاری از جانبازان بازنشسته که نیازمند مراقبت بودند و در طول این دوره به رشد روانشناسی بالینی، کمک کرده بودند.
در دهه ۱۹۴۰، ایالات متحده هیچ برنامه ای نداشت که مدرک رسمی در زمینه روانشناسی بالینی ارائه دهد.
اداره جانبازان ایالات متحده تعدادی برنامه های آموزشی در سطح دکترا را راه اندازی کرد.
تا سال ۱۹۵۰ بیش از نیمی از مدارک تحصیلی در رشته روانشناسی در زمینه روانشناسی بالینی اعطا شد
در حالیکه تمرکز اولیه در روانشناسی بالینی به طور عمده بر روی علم و تحقیق بود، برنامه های تحصیلات تکمیلی شروع به افزودن تأکید بیشتری بر روان درمانی کردند.
دفتر آمار چشم انداز شغلی “راهنمای حرفه ای پیش بینی می کند که مشاغل در زمینه های بالینی، مشاوره و روانشناسی مدرسه از سال ۲۰۱۶ تا سال ۲۰۲۶، ۱۴ درصد رشد می کند که سریع تر از متوسط است.
منبع مطلب : رشته روانشناسی بالینی چیست ویکی روان